Hee di Sigg_is_op Kölsch
(mieh kölsche Sigge)
unn jeshrivve wii_mer_t_shprish
(mieh Sigge jeshrivve wii_mer_t_shprish)

En Äädbevve hät mer, wann der Boddem unger unsere Fööß enne Rock määt odder et Rappelle aanfängk. Dobei künne Bërje, Hüüser, un Bröcke en et Wangke kůmme un sůjaa zesamme falle. Et jitt janz höösche Äädbevve, di mer koum merrk, ävver se künne och Katastofe un schwer Onjlöcke sin, met dousende Duude, Obdachloose un schlemme Schäde.

Se kumme Zostand, wann en de Ääd ier Kruß Spannonge optredde, weil de Äädplaate sesch bewääje wolle. Dat don se dann öff met enem kleijne odder jrůůße Růck, wann de Spannung rick. Dobei entshtonn sujenannte seißmesche Welle, di loufe dorsch, un öm de janze Ääd. Do, woh se her kumme, sen se am shtärkßte. Dat kann ööhnßwo deef unge en de Ääd sin. Mir merke se am shtärkßte jrad jenou do drövver, woh se de op de Ääd ier Bovverkant op der Boddem treffe, wo mir drop shtonn. För dä Plaz säät mer och „et Eppizäntrom“ fum Äädbevve. Met Seismomeetere un Seismojraafe donn de Weßßschaffler di Welle messe un opzeichne. Do han se sesch verschiidene Skale un Mohße ußjedaach, öm dänne ier Shtärk] en Zahl]e ußdrökke ze künne.

Loor och noh

Ändere


  Hee dä Atikel eß anfänglesch översatz uß de Wikipedija op Änglish

ävver noch lang nit komplätt