Hee di Sigg_is_op Kölsch
(mieh kölsche Sigge)
unn jeshrivve wii_mer_t_shprish
(mieh Sigge jeshrivve wii_mer_t_shprish)

Wilhelm Schäfer wooht jeboore am Zwannzischßte Jannowaa em Joohr 1868 en Ottrau en Hëßße-Naßßou, un eß jeshtorrve am nünkßeehnte Jannowaa em Joohr 1952 en Üvverlinge aam Boddesee. He woohr enne Liehro un ennen preußesch-deutsche Deeschto.

Lääve Ändere

Singe Fatter woohr enne Schooh Maacher en Ottrau en Hëßße-Naßßou. Do jeboohre un oppjewahße wooht dä Sonn eetß enne Läährer aan eene Scholl, beß em Joohr 1896. Hä kräät dann en Shtipëndijom fun dämm Forlaach Cotta, öm en de Schwëijz un en Fangkrisch ze shtuddėerre. Fun 1898 aan wohr hä dann enne freije Schriiver en Bällin. Em Joohr 1900 eß hä noh Vallendaa, also widdo noh Hëßße, ömjetrokke, woh hä beß em Joohr 1915 bleev. Fun 1918 beß zo singem Duud em Joohr 1952 hätt e en Bodman-Ludwigshave am Boddesee jelääf.

Werreke Ändere

Hä hät Dramaß, Novëlle, un koote Prosa jeschrevve. Singe Shtil wohr wat mer natoralleßtesch nännt un med völkesche un nazjonaale deutsche Ëllemänte dorschsaz.

Fun 1900 beß 1920 hätt e en Zäjtschreff eruß jebraat, der Preußße ier „Die Rheinlande“ — de Länndere aam Rhing — womet uurshprönglejj enß enne pollitesche Zwäck fofollsch woode woohr. Em Schäfers Wellem singe fröhje schreffte woohre besönndoß fum Natůralėßmoß beshtemmp. Sing Schprooch un sing fohärlėschong fun de su jenannte „Deutsch Siiel“ maate, dat hä shpääder bëij de Nazis noch jähn jesinn, un jelësse woohr.

Hä schreef em Joohr 1913 de Noväll: „De ungerbrochene Faahd om Rhing“ un 1925 „Dem Hölderlin sing Ennkehr“ Em Joohr 1930 hät hä en Noväll eruß jebraat övver enne Schoh Maacher mem Name Wilhelm Voigt, dä Tittel do fun woohr: „D´r Houpmann vun Köpenick.“

Priise Ändere

  • Em Joohr 1941 kräät hä der Joethe-Priis fun der Shtadt Frankfocht
  • Em Joohr 1948 woot hä Ijere Börrjer fun Bodman

En paa fun singe Schreffte Ändere

  • 1897: Die zehn Gebote. Erzählungen des Kanzelfriedrich
  • 1912: Karl Stauffers Lebensgang. Eine Chronik der Leidenschaft
  • Das fremde Fräulein — en Novëll över der Idilia Dubb iere Dud op der Bursch Lahneck
  • 1922: Die dreizehn Bücher der deutschen Seele
  • 1925: Winckelmanns Ende
  • 1930: Der Hauptmann von Köpenick
  • 1934: Mein Leben
  • 1939: Theoderich, König des Abendlandes
  • 1915: Lebenstag eines Menschenfreundes (Ein Pestalozzi Roman)

För Nohzelësse Ändere

  • Sabine Brenner: "Wir ungereimten Rheinländer wollen es wieder richtig machen". Wilhelm Schäfer und die Kulturzeitschrift " (Joohr)|". In: "Ganges Europas, heiliger Strom!" Der literarische Rhein (1900-1933), hrsg. v. Sabine Brenner. Düsseldorf 2001. (= Veröffentlichungen des Heinrich-Heine-Instituts Düsseldorf). S. 47-74. ISBN 3-7700-1141-4
  • Mechthild Curtius: Über die Möglichkeiten und Schwierigkeiten, sich einem Heimatdichter filmisch zu nähern. Essay über den rheinischen Schriftsteller Wilhelm Schäfer. In: Literatur in Westfalen. 7 (2004) S. 397-412.
  • Conrad Höfer: Wilhelm Schäfer. Bibliographie. Berlin: Privatdr. bei Steinkopf 1937-1943.
  • Hans Lorenzen: Typen deutscher Anekdotenerzählung (Kleist - Hebel - Schäfer). Hamburg: Univ. Diss. 1935.
  • Maik Irmisch: Kapitel "Greither und Wilhelm Schäfer" in "Aloys Greither - Hautarzt zwischen Mozart, Hesse, Dix und Scharl" Norderstedt: Books on Demand, 2006 ISBN 3-8334-4909-8
  • Karl Röttger (Hrsg): Wilhelm Schäfer. Zu seinem 50. Geburtstag, München: Müller 1918.
  • Otto Doderer (Hrsg.):Bekenntnis zu Wilhelm Schäfer. Zum 60. Geburtstag des Dichters am 20. Januar 1928. München: Müller 1928.
  • Franz Stuckert: Wilhelm Schäfer. Ein Volksdichter unserer Zeit. München: Langen/Müller 1935.

Websigge Ändere