Schmölzje
E Schmölzje oddo Schmöllzje säät mer för enne Knubbel Lück dijenne Klüngel sin, oddo nen Klüngel am Louufe han. Wann mer Schmöllzje fö'se sääht, do häiß dat och dat mer se nit ligge kann, oddo dat mer jlöif demidsde finge dat fleijsch neddesu jood wat dei don. Mer schprisch och ald enß fun do Forwandschav esu vännse äinem op do sak jäit. Nätt eß dat nit ävvor ierlisch.
E Schmölze hätt enne Zosammehallt. Do'ohne wöö't käj. E schmöllze es bäinah emmer jet wo mer vun ußße dropluuert. Wämmer nämlisch sellevo do bäj eß, säät mer 'Ming Fründe' oddoh 'Ming Famillisch' un fingk dat joot.
En de Pollitik jiddet haimlijje Schmölzje angmas un do säät mer nojodinkß zig de DDR och Siielschaff dofüer. Filläijsch vail dä Pollitiker baal sing Siel fokoufe däijt?
Am Rannt fun dä Kirrmeß eß naakß, ööhndlisch jetangk, eß sisch de Dorrefjuurent am zorschlonn. Flüsch äine meddsen op de Schtrohß, baal füren Auto. Dä Auto wiisch em uß un fürenne Boum. Auto verblötsch, dä Faare eß noch janz. Ävver Jottsäidangk. Wä eß Schuld? Dä Faare eß nit fum Dörrep, hät käine widdejekannt. Un dat janze Schmöllze hält zosamme. Hät jaa nix jesinn. Wo jo esuh duuster.
Esu eß dat.