Proß! ov Prosit! sät mer für em Dringke. Mer wönsch sesch domet op Jäjeseiteschkeit, dat einem dat schmeck un jot deit. Dat ojinal Wohd prosit es Latein, wie enne Kerch, un es esu jät wi en Opvorderung, ene Befähl: „Dofür sull et sin!“ — also nit dojäje, nit ejal, nää, dofür — un datt kütt widder von proesse, pro es uns „dofür“, esse es uns „sinn“ un „wäde“.

„Proß“ es nur jet kööter jesaat, wie „Prosit“.

Websiij Ändere