Kallendresser (Band)

De Kallendresser sin en Bänd us Kölle. Se singe nor op Kölsch. Se tredde em Fastelovend op, spille ävver och söns et janze Johr övver.

Et jitt se zick 1987, ävver de Besetzung hät ald ens jewääßelt.

Et Päsonnal

• Dä Matthias Esser sėngk,
• Dä Norbert Schumacher sėngk och un mät et Jerappels,
• Dä Andreas Gebhardt sėngk un shpillt Jitta,
• Dä Frank Wachendorf sėngk un shpillt de Flitsch und de Jitta,
• Dä Thomas Gebhardt shpillt de Quetsch un heut ėn de Taßte
• Dä Thorsten Flach shpillt de Bass.

Dä_Vädejangk

Vier vun dä Junge kumme ürshprönglij_uß Lunke, dä Bäätes kütt uß Esch un dä Thorsten kütt uß Sürth.

Anjefange hät alles irjendwann am Engk vun de 80er Johr bei enem Famillijefess, wo vier vun denne »Kallendresser« (dat wore Andreas, Thomas, Mattes un Frank) zesammesoße. Un wie dat esu ess, wann ene Kölsche fiere well, wood jelaach un jesunge, un die Junge jreffe no ehre Instrumnete (die wore domols zom Deil noch jeliehnt), öm jet för et Hätz zo singe.

Die vier kannte sich ald jet länger us d'r Nohberschaff, spillte zesamme Foßball un wore och musikalisch aktiv: se sange zesamme em Lunker Jugendchor un em »Collegium Cantorum Köln«, dat wor domols en a-capella-Jrupp, die Saache vum Meddelalder övver Spiritual un Gospel bes hin zo Pop-Leedcher »in closed harmony« jesunge han. (Dat »Collegium« is övvrijens och hück noch ahm exesteere.)

Ävver die kölsche Tön hatten et de Junge esu richtig anjedon: geprob woode Leedcher vun BAP, vun de Bläck Fööss un Höhner, öm die dann bei jeder Jeläjenheit zo spille. Unverjeßlich bliev dobei ene spontane Session om Alder Maat, bei dem unger anderem dat »Kallendresser-Leed« gespillt wood un dodrop ene nette Huusbewohner e Präsentkörvje för »de Kallendresser« erungerjelooße hät. Un su hatte die Jrupp dann och endlich ene richtije un passende Name. Wie et dann esu jeiht, kome noh un noh (mit e paar Mol Wääßele) noch zwei wiggere Dresser (Norbert un zoletzt och noch Thorsten) dozo, un in d'r Besetzung vun hück es die Jrupp zick Mai '98 zosamme.

De Kallendresser sin ene kölsche Band die »irjendswie e beßje anders« es: et weedd för ene Optrett ald ens kei Jeld verlangk, mer es och ens met (kölsche) Naturalie zofridde - de Haupsaach es, et määt Spaß.

Mer d'r Zick han de Kallendresser ehre Spass an ahle, ald fass en Verjessenheit gerode kölsche Leedcher vum Ostermanns Will, vum Karl Berbuer, Gerhard Jussenhoven und noch andere mieh entdeck. Su ahle Leeder sin immer in ehrem Projramm, weil se off besonders wie för die Junge un ehr aat zo spille jemaat sin: spontan, ohne jroßes Jedöns und off och janz ohne Strom, einfach esu us Spaß an d'r Freud in irjendein kölsche Kneip.

Em Johr 2001 wood dann ävver en CD opjenomme, die de Kallendresser och selvs erusjebraht han.

Plaate

• „Nor eimol Kölle jitt“ — K-DR Kölle (2001), CD

Websigge

• Dä Kallendresser ihr Sigge