Züschohlore
Ene Züscholohre hät ene Berohf woh mer schtodeert för han moß. Doh liehrt mer övver de Minsche, wi se sesch föhle, wat se jedonn han un woröm, wat se aam donn sin un wijet dohderzoh kohm, un wat se noch donn welle, sulle ov künnte. Doh weed met Verkliehre und Befroore jeäbertt, met Schtatesteke, un wi der Minsch jät ä´läähv. Der eine esu un der andere esu. De Züscholohre donn dröm öff en Wärbebrangsche un bei de su jenannte Meinongsfochschong ärbehde. Ävver och en de Scholle un mieh noch de Schollverwaldonge kammer se fenge, un aan de Onnväsiteite, woh se mem Beibränge un dem Fochsche dohderdrövver ze donn han.
Op moß mer paße, dat mer de Züscholohre nit met de Züschahter verwähßele deiht. Dat sin di Döcktersch, di met Kranke ze don han, Bekloppte un Doove un Lück medd enem kranke Jeheens ov Jemöhd. Dat maache un dörve de Züscholohre nit.