Schwängelrääsh

Dat Schwängelrääsh jidd et en op äijn oddo anndere Wiiß ald jannz lang, un en fille Länndo. Et hillef de Buure bäijem Ärrebäijde o m Fäldt. Domet hä singe Akko bes aan do Rannd eraan nuzze kann, zom Bäijshpill bäijem Flööje un Sääje, mußß e bäijm Driije met singem Akko Jeräät, e Shtöck wigk dorsh de Luff övver et Nohberslandt künne. Manschmol häjs et met äijnem Radt] darf e rövver, odder hä kann 1 Äll, odder ne hallve Meeter, odder 2 Älle, odeer sujaa ene jannze Meeter, met däm Schwängel hinger singe Zochdiiere, odder hinger em Träkker övver et Fäldt nevve draan odder övver enne Wääsh schwenge. Dat kam mer imm nit vobeede. Un do darref mer imm och nix en do Wääsh lääje. Dat häijß, et darref do nix hüüter sinn alß wie dat dä Schwängel noch drövver paßß. Do darref mer nix hen boue, un käijn Beum plannze. Dröm sinn Zeun, wann dä Nohber etwa Fii hälldt, emmer enne Schrett odder zwäij vun dä Jränze fott. Su vriß dat Fii nit fum Nohers Akko, sellfß wännet dä Kopp dorsh do Zaun stisch, un dä Nohber hät Plaz för singe Träkko se wände.