Ongerscheide zwesche Versione vun dä Sigg „Bönnsch (Sprooch)“

Inhalt gelöscht Inhalt hinzugefügt
Purodha (Klaaf · Beijdrähsch)
Zosammejelaat fun Bönnsch (Sprooch)
Jüppsche (Klaaf · Beijdrähsch)
Reih 13:
Bönnsch wierd am [[Rhing]] unjefähr bis [[Andenaach]] jesprooche un jeht bei [[Kowelenz]] en_et [[Rhing_Heßßesch (Shprooch)|rhein-hessische]] öwe.
 
{{Affshnitt op | Bönnsch | wi_mer_t_shprish}}
==Weeshteje Differenzje zöm Kölsch==
==Wichtije Ungerschied zom Kölsch==
 
Och wenn_etwenn zemmlëshet zimmlich ähnlëshähnlich klingk, hättjitt et Bönnscheem deilwiesBönnsch weeshtjekleene UngersheedeUngerschied zömzom [[Kölsch (Shprooch)|Kölsche DialekkKölsch]].
 
<!--
De iezte Person en de Eehzahl (Sinjular) ëm [[Präsens]] dät net wie d'r Infintiv klenge, sundern kritt noh en kootet "e" hinge dron. M'r säht: saare - 'sh_saarEN - do sähS - hä, se, et sähT - un so wigge.
 
Dat stimmp doch janett (Ich saare = 1. Person Singular; saare = Infinitiv)
Dat kölsche Wood "dun" (maache) hieß ëm Bönnsche "don" un et konjujiert sësh och angers:<br /><br />
Me säät Kölle; Köllen, saaren eß lt. Wrede och en Kölle ungerjejange.
 
-->
 
Dat kölsche WoodWoord "dun" (maache) hießheeß ëmem BönnscheBönnsch "don" un et konjujiert sëshwierd och angersanders jebeuch (konjugiert):<br /><br />
 
''Kölsch'': dun<br />
Zeile 32 ⟶ 39:
ich don; ich saare<br />
du deeß; du sääß<br />
hä, se, et deet; hä, se, itet säät<br />
mir don; mir saare<br />
ihr doot; ihr saat<br />
Zeile 39 ⟶ 46:
Die Laute O un U sen vom Kölsch äwe kaum ze ungerscheide.
 
Wer dat he wigge schriewe will?, Etkann dat jään don, et sitt nämlich noch jätte bissje mau unvollständichuss.
 
==Luur ooch==