Buun
En Buun eß en Meuershen_odder en langen jraaden Stäijnwall, maanschmol nur en pahr Pööhl met Planke dozwesche. Et mieß sinn et ävver decke Stäijn opjeschodt, fass_ėmmer Basalldt, fum Uuver e Shtöck en enne Floßß erinn, odder enn enne Seeh, odder et Meer. De minsche maache_suj_jet, wäijl_se dänngke, dat dat hellfe däät, dat dä Shtrand odder et Uuver nid_esu läijsch fottjeshpööhldt weedt, fun de Wälle un dä Ströhmung, odder Wind_un Wätter], Huhwasse_un Fluhte.
Buune sin och off nett för Angler], di säze sish do drop un han io Freud draan, dat se e jood Däijl fum Uver fott_kumme, do_hen wo_t Wasser tiifer eß un de Fesch jet winnijjer fun Wälle jeshtüührt weede. Jenausu freue sesh de Füjjel övver e reujish Pläzzje am Wasser ußße op de Buune, besönders de Mööve.
Op de Ovversick fun Buune en Flößß, un ope Fördersigk fun der Buune em Meer, fun do Shtröömung uß jesinn, do weet no un noh jet aanjeshpööhlt, do sammelt sish der Sand, der Kißß, un dä Drißß dä söns_em Wasser erömschwemmp un sijj_am Uufer affsäz. Op der ander Sigk winnijer, do es_am Eng fun dä Buun norre enne Waßßo_Wirbel] — wä sijj_ußkänt, kann dä nuzze, öm uß dä Shtröömung eruß ze schwömme, hä moßß_ävver och die kraff han, do zo_rääshde Zigk widder erruß_ze_kumme, sönß kann dat och janß_schön jefeerlish wääde.
No kann jo dat Wasser em Floßß nit dorj_en Buun dorschfleeße, un weijlet winniger Plaz em Floßß jitt, dorsh_di_buun, moß dat Waßßer em Räß jet flöcker loufe. Dat hėlləv_och, dat sich de Faarinn, zom Bäijswhpill em Rhing nidd-esu läijsh zohsez, de Sheff_Faat] dangg_et unß. Dröm han äijentlijj_all flöß med Sheffsfokeeo] och Buune, zemaal di de Wälle fun de Sheffe jät neutrallisėere dunn.
Fröer hät mer Buune orr_enß für Däijshe jemaat. Dadd_es ävver Qwatsch, määt mer hück nit mieh, enne Däijsh bruch e lang un jlatt Füürland.