Aspahsija
Ed Aspahsija ov Aspasia wohr en Frou med Ennfloss em klaßesche Attehn, wo ed ennjwanndert wohr, un jands offezjäll mem Perikles zesamme e Fisternöll hatte. Di zwai hatte zersamme ene Sonn, dä och Perikles heeß. Ov se jeh jehihrohdt hatte, es nit bikannt. Jelääv hädd et vun 470 vör Kreßtos eröm[1][2] bes öm 400 vör Kreßtos eröm.[1][3] Op jrihschesch schrehv mer et: Ἀσπασία.
Wammer op der Plutarch hührt, wohr dä zwaij ier Huus ene jeijstejje Sammelplaz en Atehn, woh de jruhße Könßler un Dänker vun ier Zigg hen kohme, och der bes hük vill zetehrte Fillosoff Sokrates. Mer hädd ald sesaht, dadd em Aspahsija sing Idehje un Lihre der Sokrates beenfloß hann sull. Et Aspahsija küdd och vör en de Schreffte vun däm Fillosoff Platon, vum Aristophanes, vum Xenophon, un äddlejje anndere Schrihver vun dä Zigg. Och wann t ene johde Deij vun ehrem Lävve als Äwahßene en Jihscheland verbraat hät, es övver si Lävve nit besönders vill bikannt. Et jitt Weßeschaffler, di vörschlonn, dadd ed ene Puff jehatt hät un, orren Klunt wohr. Dem Aspahsija sing Roll en der Verjangeheid hellev ons weeschtejje Verschtand aan de ahl-jrihschesche Froulück ze krijje. Koum jädd es hück bikannd övver de Froulück vun dä Zigg. Enne Fochscher hädd ens jesaat, Frohre övver et Aspahsija wöhre esu johd wi Frohre ovver de hallve Minnschheijd.[4]