Ongerscheide zwesche Versione vun dä Sigg „Luxemburjesche Sprooch“

Fass all Luxembuerje könne Luxembuerjesch, Huhdeutsch on Franzüsesch, vleech net all drei perfekk, ävve doch öörntlich. All drei kommen och em Alldaach vür. Et Huhdeutsch wiërd vür allem en de Schull on för Zeidonge benutz. Met Franzüsesch hät me op de Ärbeed vill ze donn on et wiërd för ärch offiziëll Aanjeläjenheete jenomme, wie zom Beispill för de Jesetzestexte udde wann de Jrußherzoch en Red hält. Et Kinno udde Theate ess och op Huhdeutsch udde Franzüsesch, ussedäm wiërd natüerlich och vill deutsch on franzüsesch Fäänsinn jeluurt. Jeschrevve wiërd et Luxembuerjesch noch net esuësu vill wie die ande zwei Sprooche, ävve dat ess sich am entwickele. Et jit och ën offiziëll Räächschreibong, die att e paar Mol nohjebesset wuerdt.

Uersprünglich ess et Luxembuerjesch ëne deutsche Dialekk on als solche nix andes wie uns Ripoarisch Platt. Duerch de polittesche Äjenständichkeet kunnt et Luxembuerjesch sich ävve wiggerentwickele. Me hät ën Räächschreibong jefunge, de Woordschatz usjebaut on och de JrammatikkJrammatik fassjelaat, wann och dat alles noch net ësu eng jefass ess wie z.B. bem Huhdeutsch (ävve dat moss jo keene Nohdeel sen). Doduerch ess et Luxembuerjesch hüggzedaach keene Dialekk mieh, sondern wiërd von de mieste Sproochwessenschaftlere als äje Sprooch aanjesinn.