Chlodwisch I.

Chlodwisch I. (466 - 27. November 511; op Huhdütsch Chlodwig, och Chlodowech, romaniseet uss'm Ahlfränksch *Hlūdawīg of *Hlōdowig) woê ene fränksche Könnesch uss d'r Dynastie van de Merowinge. Op Engelsch on Franzusesch kennt mer'n stattdesse als Clovis. Doa dä Chlodwisch de övrije fränksche Kleenkönneje, suwie och angere jermaansche Häêsche ongerwörpe hätt, sitt mer en döckes als Bejrönge vamm Frankerich (nit ze vewessele mem hückije Frankrich) aan.

Demm Chlodwisch singe Êrövveronge

Lävve

Chlodwisch woêd em Joêh 466 als Sunn vam fränksche Kleenkönnesch Childerisch on demm seng thüringsch Fromminsch Bassina en d'r doamals römsche Stadt Doornick (Hückzedaach en Belljie) jeboore. Sing Fatte woê de Aanföhre vanene fränksche foederati on stangk zeminst füê ejnije Zick en de Deenste vamm Römsche Rich. Mer es sech zwoar nit esu seche, ävver et weed döckes aanjenomme, dat hä o.a. och met de römsche Jeneräle Aegidius on Paulus zesamme jearbeed hätt. Childerisch kunnt zer Zick van singe Häêschaff een kleen Maahtbasis en Noord-Jallie enriête - de Jrongkllaaje füê de spädere Êövveronge van singem Sunn Chlodwisch. 481/82 hätt d'r Chlodwisch si Papp als Könnesch van de Salfranke beärve künne on rejierte övver Deelchere vannem fränksche Kreejerverbangk.

Öm 486 besiechte hä zesamme met Deele van singe Sippschaff de letzte jallo-römsche Häêföhre Syagrius (dat wôe demm Aegidius singe Sunn). Doadorch kunnt hä si Rich öm jruße, nöördlesch van de Loire jelejene Deeler van Jallie êwiggere. Dä Syagrius hätt zwoar noah zo de Wässjoote fliehe künne, hä wood ävver späder an Chlodwisch ussjeleefert on am Engk dann ooch henjeriêt.

492 hätt dä fränksche Könnesch dann et borgongsch Prinzessin Chrodechild jehiêroad, die sech doaröm bemöht hätt, iêhre Jatte zem kathollesche Christedom ze konvertiere, allerdengs jehüürdene Chlodwisch wie de miêschte foederati ehê arianesche Strömunge aan.

En de Schlaach van Zölpesch 496 hätt hä de jermaansche Allemanne zem iêschte, 506 dann zem zwejde Moal besiecht; späder hätt hä dann och de ripoaresche Kleenkönnesch Siechbäêt van Kölle on demm singe Sunn Chloderisch uss'm Wääch jeschaff, esuwie sing eejene Verwangke Chararisch on Ragnachar ömjebraaht. Diese Voêjänge sin ävver zicklesch nit esu janz gesechêt.

Hä es am 5. November 511 en Paris jestoarve, noah singem Duud woêd si Rich onge sing viê Sunne opjedeelt, wie et bej de Franke Tradition woê.

Literatur

• Hartmann, Martina (2012): Die Merowinger. Erschienen bei C.H. Beck Wissen.