Ääzezupp

Hee di Sigg_is_op Bönnsch
(Sigge op Bönnsch)
unn jeshrivve wii_mer_t_shprish
(mieh Sigge jeshrivve wii_mer_t_shprish)

Ääzezupp ess en deck Zupp udde Duerjeneen us Ääze on Erpele. Miestendeels ess och Fleesch dren, Wuesch on ande Jemöös. Ääzezupp ess e bellich Esse, wat me jood wärm hale kann on wat trotzdäm jood schmeck. Doröm wiërd se off jemat on aanjebudde, wo vill Lügg zesamme esse, zom Beispill op ene Veranstaltong, en de Kantien udde bem Miletär. Am beste schmeck se natüerlich, wann se däheem jekoch ess. Hüggzedaach fingk me Ääzezupp och fäädich jemat us de Dos. De sujenannte Ääzewuesch (Erbswurst) wor sujar em 19. Johrhondet et iëschte Fäädichjerich övvehaup.

Ene Telle met öörntlich Ääzezupp drop

Besondes jään deht me Ääzezupp em Rhingland esse. Do ess se su belieb, dat mer ehr schunn Leedche jewidmet hät. Do heeß et zom Beispill: Erbsensuppe ist ein Essen, das wohl jedem schmeckt. / Dreimal hoch noch heut dem Manne, der sie hat entdeckt! (Dat dat ene Mann wor, dä de Ääzezupp entdeck hät, darv doch bezweivelt wääde. Ävve su sen evvens de Männe: Koche welle se net, ävve de Jerichte erfunge, dat hann se...)